Text: Egon Rieble, Musik: Josef Sohm

D´Liachter aus, d´Liachter aus,

d´Goaschter kummet a´.

Nix we na, nix we naus

und uf Goaschterbah´.

D´Musik spielt, d´Musik spielt,

uf dr Goaschterbah´,

wenn es gilt, au mol wild,

zoaget, was se ka´.

Alte Köpf, junge Tröpf

schauklet duranand,

schauklet rom, schauklet nom,

send aus Rand und Band.

G´sicher hät´s do, o lätz,

dass oam´s Grausa kunnt;

Hexabruat, g´füllt mit Wuat,

´s wurd oam wahrlich z´bunt.

O je, o je: Se kummet im Karree

und machet mords Grimassa na,

mords Grimassa na,

se kummet im Karree! O je!

O je, o je: Se lachet uf da Zäh´

und lachet scho´ da Winter aus,

scho da Winter aus,

se lachet uf da Zäh´! O je!

Wenn´s goaschteret und munklet,

isch es bald soweit,

wenn d´ Goaschterauga funklet,

kunnt an andre Zeit.

Wenn´s goaschteret und munklet,

send mr wieder froh;

und wenn dr Mo´ am Himmel stoht,

fast zum Greife noh,

und jed´ra Riab a Liacht ufgoht:

No isch d´Kirbe do.